O TSXG declara nulo o despedimento dun traballador ao considerar que se produciu por ser pai

O alto órgano xudicial galego entende que neste caso se produciu un despedimento por “discriminación reflexa”, xa que “se vulnerou o dereito do recorrente á igualdade e a non sufrir discriminación por razón de sexo (embarazo), dado que lle sería proxectable –indirectamente- a protección outorgada polo artigo 55.5 do estatuto dos traballadores”

Autor
Comunicación Poder Judicial

A Sala do Social do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) declarou nulo o despedimento dun traballador dunha empresa de transportes de Ourense que foi dado de baixa por ser pai. Por iso, condena á compañía á inmediata readmisión do empregado nas mesmas condicións laborais que tiña. Ademais, deberá abonarlle os salarios deixados de percibir desde entón e ata a súa efectiva reincorporación ao posto de traballo, así como unha indemnización por dano moral de 6.251 euros. O alto órgano xudicial galego entende que neste caso se produciu un despedimento por “discriminación reflexa”, xa que “se vulnerou o dereito do recorrente á igualdade e a non sufrir discriminación por razón de sexo (embarazo), dado que lle sería proxectable –indirectamente- a protección outorgada polo artigo 55.5 do estatuto dos traballadores”.

O alto tribunal, que aplica a doutrina xurisprudencial europea relativa á discriminación reflexa, salienta que ao traballador “se lle tratou de maneira menos favorable (despídese) por motivo dun dos trazos ou características protexidos (o parto ou nacemento dun fillo), que, a pesar de non concorrer en si mesmo (nin estivo embarazado nin deu a luz) o motivo do trato menos favorable, se fundamentou nesa característica, pois –precisamente- o seu despedimento se produciu polo feito do parto da súa muller e de todas as consecuencias que se poderían derivar do mesmo (permisos, baixas, etc.)”.

O TSXG destaca que o empregado comunicou á empresa o estado de xestación da súa muller e, o 22 de abril de 2020, o parto. A compañía despediuno ese mesmo día, pero mediante un burofax enviado o día 24 de abril de 2020. “Isto é un indicio, ou unha forte sospeita, de que puidese existir unha conexión entre o parto (e a súa condición de pai) e a decisión empresarial, ao concorrer unha inmediatez temporal entre un e outra; sen que teña nada que ver co exercicio dun permiso de paternidade, senón coa condición de proxenitor e de todas as consecuencias legais, que, diso, puidese deducir a empregadora que ían ocorrer”, indican os maxistrados, os cales destacan que, por outra banda, “non se probou por parte da empresa ningún incumprimento ou causa que puidese amparar a decisión fóra daquela vinculación co parto”. A compañía, polo tanto, “non afastou esta sospeita fundada -o despedimento como consecuencia de ser pai- con probas da existencia dunha causa obxectiva, allea e non espuria da súa decisión”, indica o TSXG, polo que declarou o despedimento nulo a todos os seus efectos.