O Xulgado de Primeira Instancia número 4 de Pontevedra descartou que constitúan unha intromisión ilexítima do dereito ao honor as comunicacións realizadas polo Partido Popular de Pontevedra e as declaracións do seu voceiro en febreiro de 2020 respecto a que, durante 13 anos seguidos, o Concello adxudicase o cartel do Entroido ao mesmo ilustrador, que foi número 4 na lista do BNG por Pontevedra nas últimas eleccións xerais. 

Na sentenza, contra a que cabe presentar recurso, explica que as manifestacións do voceiro do PP están “dentro da lexítima liberdade de expresión no ámbito político e de fiscalización da xestión municipal”. A maxistrada entende que “se trata dunha crítica á actuación do Concello no ámbito da contratación, sendo esta perfectamente lexítima se se circunscribe a ese ámbito e non vai acompañada de expresións claramente inxuriosas, que excedan do razoable e excedan a propia actividade pública”. 

“Pode que algunhas das expresións non sexan correctas, que fosen excesivas ou desafortunadas ao afirmar que ‘o amiguismo que impera no Concello fai que o ilustrador, do BNG, sexa o elixido a dedo para realizar o cartel do Entroido e o cobre ao momento’, (circunstancia esta última non axustada á realidade), pero efectúanse no marco da crítica política”, destaca a titular do Xulgado de Primeira Instancia número 4 de Pontevedra. Ademais, indica na resolución que hai que ter en conta que tanto de sentenzas do Tribunal Supremo como do Tribunal Constitucional se deduce que “cando a persoa presuntamente atacada ten proxección pública, política, social ou económica a súa protección do dereito ao honor diminúe, o seu dereito á intimidade dilúese e o seu dereito á imaxe exclúese”. 

Desde o punto de vista da liberdade de expresión, segundo a xuíza, “o único límite nestes casos é o uso de expresións vexatorias ou inxuriosas, que se revelen como innecesarias para exteriorizar a idea ou opinión crítica, as cales non foron empregadas”. Ademais, salienta que “o coñecemento pola opinión pública e polos cidadáns da posible actuación irregular dos seus representantes públicos lexitimaba tal ataque como un mal menor, necesario para preservar o superior interese que a denuncia perseguía”. En consecuencia, e tras ponderar a colisión entre dereito ao honor e liberdade de expresión neste caso, a xuíza rexeitou a demanda interposta polo ilustrador.