A sección cuarta da Audiencia Provincial de Pontevedra, de acordo co veredicto de culpabilidade do Tribunal do Xurado, condenou, como autor dun delito de asasinato, a 22 anos de cárcere ao home que o 17 de marzo de 2022 colidiu o seu vehículo contra o da súa veciña debido á súa “indiferenza” cara a el.  Á hora de ditar a pena, tivo en conta a circunstancia agravante de cometer o delito por razóns de xénero. Ademais, impúxolle a prohibición de aproximarse a menos de 500 metros dos familiares e da que era parella sentimental da vítima, así como do seu domicilio, lugar de traballo ou calquera outro no que se atopen, e de comunicarse con eles por calquera medio, de forma directa ou indirecta, durante 32 anos.

Na sentenza, o maxistrado presidente relata que o Tribunal do Xurado considerou probado que sobre as 09:25 horas do 17 de marzo de 2022, na estrada N-550, á altura de Barro (Pontevedra), o acusado, “co propósito de acabar coa vida da vítima”, dirixiu “intencionadamente” o vehículo que conducía contra o dela, que se atopaba detido, agardando para incorporarse á N-550 desde unha estrada secundaria, impactando contra a zona centro-lateral esquerda a unha velocidade aproximada de 80 quilómetros por hora.

No apartado de feitos acreditados, indica que os membros do xurado concluíron que “o modo en que o acusado dirixiu o seu vehículo e impactou violentamente contra o conducido pola vítima eliminou calquera posibilidade de reacción defensiva”, así como que a causa dos feitos foi “a indiferenza da vítima” cara ao condenado, “unida ao feito de provir tal indiferenza dunha muller, o que determinou a súa decisión de dirixir o seu vehículo contra o conducido por ela, impactando violentamente contra el”.

Este último feito, considerado probado por unanimidade, determina a aplicación da agravante de cometer o delito por razóns de xénero. O xurado, tal e como consta na sentenza, afirmou na acta de votación, con apoio en concretos medios probatorios practicados no xuízo oral, “que sometía á vítima a seguimento e vixilancia desde facía anos”, unha situación de control que o compañeiro sentimental da vítima confirmou que mesmo se viu incrementada no momento en que comezou unha relación sentimental e estable con ela.

“A falta de recoñecemento á muller-vítima dun ámbito de liberdade persoal e de autodeterminación igual ao do home-autor pon de manifesto a asimetría na relación entre ambos que a sentenza do Tribunal Supremo 99/19 considera o presuposto esixible para a aplicación da agravante nos casos alleos ás relacións de parella”, explica o maxistrado presidente na resolución, na que afirma que o veredicto de culpabilidade alcanzado polo xurado se apoia “nunha valoración racional e suficientemente motivada e individualizada das probas practicadas no xuízo oral baixo os principios de oralidade, inmediación e contradición”.

Ademais, resalta que dos feitos considerados probados se desprende que o acusado “elixiu de forma consciente, para executar o seu propósito, un medio comisivo que tendía efectivamente, nos termos utilizados polo art. 22.1ª do Código Penal, a asegurar o resultado de morte perseguido”, polo que conclúe a existencia de aleivosía. A sentenza non é firme, pois cabe presentar recurso ante o TSXG.